ရင္ထဲမွ ဆစ္ဆစ္နဲ့ နာက်င္ေနတဲ့ ငါနွလံုးသားေလး
ဟန္ေဆာင္မွုေတြနဲ့ျပည့္နက္ေနတဲ့ ငါမ်က္နွာ
စိတ္မပါဘဲ ျပံဳးျပေနရတဲ့ ငါရဲ့အျပံဳး ..
လူမသိသူမသိဘဲ ငိုေျကြးေပးေနရတဲ့ ငါမ်က္လံုး..
တိုးတက္မွဳမရွိဘဲနဲ့ ျဖဳန္းပစ္ေနရတဲ့ ငါရဲ့အခ်ိန္.
ငါဟာေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ငါ
ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးတတ္ခဲ့မိတဲ့ ငါ
ေဒါသကိုေရွ့မွာထားတတ္တဲ့ ငါ ..
ငါဆိုတဲ့ငါက
ငါစိတ္ကိုငါမပိုင္
အခုေတာ့ ေနာက္ျပန္လွည့္မရ
ေရွ့ဆက္တိုးဖို့အတြက္ စိတ္မပါတပါနဲ့
ဆက္လွမ္းရမဲ့ ငါေျခလွမ္း
ကဲ လာထားစမ္း
ငါဘ၀နဲ့ငါရွိပါေစေတာ့ေလ ..
No comments:
Post a Comment